Oλα Δικά Σου
Τι κρίμα, άνθρωποι, που κάποτε δεν ήταν άμοιροι ταλέντου, να καταλήγουν σε τέτοια μουσική ένδεια, καμαρώνοντας ταυτόχρονα γιά τα πλούτη τους! Για ρέκτες του είδους, ή για φανατικούς του... Ηλία Πετρόπουλου: «Το εγχειρίδιο του καλού κλέφτη», του Γ. Θεοφάνους, από τις ... εκδόσεις Ευριδίκη. Λυπηρό να το γράφεις, αλλά και πιό λυπηρό να το διαπιστώνεις.
Πολλοί, πιθανόν να βρίσκουν υπερβολικά "επιθετική" την παραπάνω εισαγωγή μιάς κριτικής παρουσίασης για ένα πόπ άλμπουμ, μέσα στα δεκάδες που κυκλοφορούν. Και που, συχνά, είναι χειρότερα απ' αυτό της Ευριδίκης.
Κλείνοντας σχεδόν δεκαετία στο τραγούδι και η τραγουδίστρια και ο μόνιμος συνθέτης της Γ. Θεοφάνους, συμπεριφέρονται σαν να ξεκίνησαν μόλις χθές, φτιάχνοντας τραγούδια-φωτοκόπιες! Απο δανεικό αντίγραφο μάλιστα! Σαφώς δεν μπορείς να κρίνεις "φωτοτυπίες", με όρους "πρωτοτύπου". Εκτός κι αν οι ίδιοι το ζητούν! Και οι συγκεκριμένοι ...πάνε γυρεύοντας! Δεν εξηγείται αλλιώς το σημείωμα της "καλλιτέχνιδος" που παραθέτει βαρύγδουπα στο εσώφυλο:
" ...ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ, για τα 10 χρόνια που μ' αγαπάτε...
...το μεγαλύτερο ευχαριστώ για άλλη μιά φορά στον αγαπημένο μου Γιώργο Θεοφάνους, ο οποίος πιστεύω πως αυτή τη φορά, ξεπέρασε τον εαυτό του και μου χάρισε 14 καταπληκτικά τραγούδια! Σ' αγαπώ πάντα!"
ΕΥΡΙΔΙΚΗ
Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη
Θεωρώ κοροϊδία -το λιγότερο- άνθρωπος που δεν είναι πιά 16χρονος, να αυτοανακυρήσεται με τέτοιον ευτελή τρόπο "Πρίγκιπας του Μηδενός"! Απονέμοντας και (συζυγικούς) τίτλους, σε μιά αποθέωση συναισθηματολογικής κακογουστιάς.
Τα 14 τραγούδια του άλμπουμ παραπαίουν ανάμεσα στον "συναισθηματικό γιγαντισμό"(ποτέ, πάντα, όλα, τίποτα, άριστα, αρρωστημένα κλπ.) και την "γλυκερότητα των υποκοριστικών" (καθρεφτάκι, καραβάκι, φανελάκι, ματάκια κ.ο.κ). Χωρίς κάν το ρίσκο της πρωτοτυπίας! Το 1ο κιόλας κομμάτι, η "Βιβλική Καταστροφή", κλωνοποιεί τις "Προφητείες" των Φοίβου-Βανδή σε ρόκ παραλλαγή. Το προβαλλόμενο ως όχημα της δουλειάς "Για μένα", είναι κλεμμένη μελωδία -κυριολεκτικά- απο το τραγούδι του ' 70 "Θυμήσου"(άν δεν με απατά η μνήμη μου). Το "Καθρεφτάκι" (αναφορά στα σουξε -ως τίτλος- "Ερωτευμενάκι" και "Το κοριτσάκι σου", των Α. Βίσση και Δ. Βανδή αντιστοίχως), ειναι η "χιουμοριστική" εκδοχή του "Διθέσιου" της Πρωτοψάλτη. Το "Καλύτερα να μη μιλάς", όπου ακολουθώντας την μόδα, αποποιείται την ποπ "καταγωγή" της, και ρίχνει και μιά ... ζεϊμπεκιά, που στο τέλειωμα της δεύτερης μουσικής φράσης του ρεφρέν αντιγράφει την "Διαθήκη" των Νικολόπουλου-Ελευθερίου απο τη Χ. Αλεξίου(Η οποία "Διαθήκη" έχει ... μετεγραφεί τουλάχιστον τρίς! Και...ως "Φωτιά στα Σαββατόβραδα" με την Α. Δημητρίου, και ως "Τι έκανα για πάρτη μου" με την Μαρινέλα, στην καλύτερη των περιπτώσεων!). Το έτερον "λαϊκόν άσμα" που επιστρατεύεται, τα "Μισοφέγγαρα", ενα χασάπικο που η τραγουδίστρια μοιράζεται με το Σ. Ρόκκο, αντιγράφει τον ίδιο τον επίτιμο καλεσμένο τους, αντί να του ζητούσαν να τους γράψει ένα χασάπικο τουλάχιστον πιό αυθεντικό.
Εν κατακλείδι: Ο Γ. Θεοφάνους σε όλα τα τραγούδια αντιγράφει ομότεχνούς του, εκτός των περιπτώσεων που αντιγράφει τον ... εαυτό του!(λχ. "Τα διαγραμμένα", "Δεν έχεις ιδέα"). Η Ευριδίκη, όταν δεν παριστάνει την τραυματισμένη 16χρονη( -είτε φωνάζοντας, είτε βογκώντας- ακολουθώντας τον "ελληνικής προέλευσης" κανόνα, πως για να πείς ποπ πρέπει νάσαι ... 16άρα το πολύ), υιοθετεί τον ρόλο του "θύματος εν επιθέσει", που για την ίδια μεταφράζεται σε ... ρόκ!
Οι λοιποί ... Συνένοχοι.
Αξίζει ... "μνείας" η -για πολλοστή φορά- "εγκληματική" στιχουργική συνδρομή της Ναταλίας Γερμανού. Αφού εγκληματεί καθημερινά από ραδιοφώνου(ως υπεύθυνος ραδιοφωνικού σταθμού κιόλας), αφου κάνει και τα "περιοδικά" και "τηλεοπτικά" της εγκλήματα, έχει βαλθεί να εγγραφεί δια παντός στο ελληνικό τραγούδι και ως επαναληπτική(σήριαλ)... "στιχουργός"! ΄Ημαρτον, πόσο ακόμα θα εξαργυρώνει το πατρώνυμο;
Οσον αφορά στον Πάνο Φαλάρα, απο σεβασμό και μόνο θα πω, πώς, η επιβίωση δεν είναι και το καλύτερο άλλοθι για τις επιλογές μας.
Ο,τι ... χειρότερο λοιπόν;
΄Οχι! ΄Ισως, ό,τι πιό προκλητικά παραπλανητικό. Και απο-πλανητικό. Και ο Γ. Θεοφάνους και η Ευριδίκη, δεν είναι ούτε άμοιροι ταλέντου, ούτε άτεχνοι. Απλώς, εδώ και καιρό το ολισθηρό έδαφος της δισκογραφίας τους οδηγεί σε κινήσεις που τους εκθέτουν. Ανεπανόρθωτα. Και κάνουν πώς δεν είδαν τον ... φόνο. Πιθανόν ο καθένας μας, να ... νίπτει τας χείρας του παριστάνοντας τον αθώο, δεν σκουπίζεται όμως σε ματωμένα προσόψια δείχνοντας τα καθαρά του χεράκια! Είναι θέμα κοινής λογικής. Και αυτή την κοινή λογική καταστρατηγούν στο "Ολα δικά σου" και ο Γ. Θεοφάνους και η Ευριδίκη. Γιαυτό και η ... "επιθετικότητα" της κριτικής.
Η δική μου γνώμη:
Προσωπικά θεωρώ οτι ο συγκεκριμένος δίσκος είχε πολλά να δώσει. Υπήρχαν κομμάτια που με συγκίνησαν βαθιά, συγκεκριμένα το "Όλα δικά σου", το "Άριστα" και το "βιβλική καταστροφή" είναι απο τα αγαπημένα μου. Τα πιο λαϊκά όπως το ντουέτο με τον Βαλάντη δεν μου άρεσε και τόσο αλλά σε γενικές γραμμές είναι ενας πολύ καλός δίσκος. Θεωρώ οτι η συγκεκριμένη κριτική είναι πάρα πολύ αυστηρή και λίγο άδικη.
Πολλοί, πιθανόν να βρίσκουν υπερβολικά "επιθετική" την παραπάνω εισαγωγή μιάς κριτικής παρουσίασης για ένα πόπ άλμπουμ, μέσα στα δεκάδες που κυκλοφορούν. Και που, συχνά, είναι χειρότερα απ' αυτό της Ευριδίκης.
Κλείνοντας σχεδόν δεκαετία στο τραγούδι και η τραγουδίστρια και ο μόνιμος συνθέτης της Γ. Θεοφάνους, συμπεριφέρονται σαν να ξεκίνησαν μόλις χθές, φτιάχνοντας τραγούδια-φωτοκόπιες! Απο δανεικό αντίγραφο μάλιστα! Σαφώς δεν μπορείς να κρίνεις "φωτοτυπίες", με όρους "πρωτοτύπου". Εκτός κι αν οι ίδιοι το ζητούν! Και οι συγκεκριμένοι ...πάνε γυρεύοντας! Δεν εξηγείται αλλιώς το σημείωμα της "καλλιτέχνιδος" που παραθέτει βαρύγδουπα στο εσώφυλο:
" ...ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ, για τα 10 χρόνια που μ' αγαπάτε...
...το μεγαλύτερο ευχαριστώ για άλλη μιά φορά στον αγαπημένο μου Γιώργο Θεοφάνους, ο οποίος πιστεύω πως αυτή τη φορά, ξεπέρασε τον εαυτό του και μου χάρισε 14 καταπληκτικά τραγούδια! Σ' αγαπώ πάντα!"
ΕΥΡΙΔΙΚΗ
Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη
Θεωρώ κοροϊδία -το λιγότερο- άνθρωπος που δεν είναι πιά 16χρονος, να αυτοανακυρήσεται με τέτοιον ευτελή τρόπο "Πρίγκιπας του Μηδενός"! Απονέμοντας και (συζυγικούς) τίτλους, σε μιά αποθέωση συναισθηματολογικής κακογουστιάς.
Τα 14 τραγούδια του άλμπουμ παραπαίουν ανάμεσα στον "συναισθηματικό γιγαντισμό"(ποτέ, πάντα, όλα, τίποτα, άριστα, αρρωστημένα κλπ.) και την "γλυκερότητα των υποκοριστικών" (καθρεφτάκι, καραβάκι, φανελάκι, ματάκια κ.ο.κ). Χωρίς κάν το ρίσκο της πρωτοτυπίας! Το 1ο κιόλας κομμάτι, η "Βιβλική Καταστροφή", κλωνοποιεί τις "Προφητείες" των Φοίβου-Βανδή σε ρόκ παραλλαγή. Το προβαλλόμενο ως όχημα της δουλειάς "Για μένα", είναι κλεμμένη μελωδία -κυριολεκτικά- απο το τραγούδι του ' 70 "Θυμήσου"(άν δεν με απατά η μνήμη μου). Το "Καθρεφτάκι" (αναφορά στα σουξε -ως τίτλος- "Ερωτευμενάκι" και "Το κοριτσάκι σου", των Α. Βίσση και Δ. Βανδή αντιστοίχως), ειναι η "χιουμοριστική" εκδοχή του "Διθέσιου" της Πρωτοψάλτη. Το "Καλύτερα να μη μιλάς", όπου ακολουθώντας την μόδα, αποποιείται την ποπ "καταγωγή" της, και ρίχνει και μιά ... ζεϊμπεκιά, που στο τέλειωμα της δεύτερης μουσικής φράσης του ρεφρέν αντιγράφει την "Διαθήκη" των Νικολόπουλου-Ελευθερίου απο τη Χ. Αλεξίου(Η οποία "Διαθήκη" έχει ... μετεγραφεί τουλάχιστον τρίς! Και...ως "Φωτιά στα Σαββατόβραδα" με την Α. Δημητρίου, και ως "Τι έκανα για πάρτη μου" με την Μαρινέλα, στην καλύτερη των περιπτώσεων!). Το έτερον "λαϊκόν άσμα" που επιστρατεύεται, τα "Μισοφέγγαρα", ενα χασάπικο που η τραγουδίστρια μοιράζεται με το Σ. Ρόκκο, αντιγράφει τον ίδιο τον επίτιμο καλεσμένο τους, αντί να του ζητούσαν να τους γράψει ένα χασάπικο τουλάχιστον πιό αυθεντικό.
Εν κατακλείδι: Ο Γ. Θεοφάνους σε όλα τα τραγούδια αντιγράφει ομότεχνούς του, εκτός των περιπτώσεων που αντιγράφει τον ... εαυτό του!(λχ. "Τα διαγραμμένα", "Δεν έχεις ιδέα"). Η Ευριδίκη, όταν δεν παριστάνει την τραυματισμένη 16χρονη( -είτε φωνάζοντας, είτε βογκώντας- ακολουθώντας τον "ελληνικής προέλευσης" κανόνα, πως για να πείς ποπ πρέπει νάσαι ... 16άρα το πολύ), υιοθετεί τον ρόλο του "θύματος εν επιθέσει", που για την ίδια μεταφράζεται σε ... ρόκ!
Οι λοιποί ... Συνένοχοι.
Αξίζει ... "μνείας" η -για πολλοστή φορά- "εγκληματική" στιχουργική συνδρομή της Ναταλίας Γερμανού. Αφού εγκληματεί καθημερινά από ραδιοφώνου(ως υπεύθυνος ραδιοφωνικού σταθμού κιόλας), αφου κάνει και τα "περιοδικά" και "τηλεοπτικά" της εγκλήματα, έχει βαλθεί να εγγραφεί δια παντός στο ελληνικό τραγούδι και ως επαναληπτική(σήριαλ)... "στιχουργός"! ΄Ημαρτον, πόσο ακόμα θα εξαργυρώνει το πατρώνυμο;
Οσον αφορά στον Πάνο Φαλάρα, απο σεβασμό και μόνο θα πω, πώς, η επιβίωση δεν είναι και το καλύτερο άλλοθι για τις επιλογές μας.
Ο,τι ... χειρότερο λοιπόν;
΄Οχι! ΄Ισως, ό,τι πιό προκλητικά παραπλανητικό. Και απο-πλανητικό. Και ο Γ. Θεοφάνους και η Ευριδίκη, δεν είναι ούτε άμοιροι ταλέντου, ούτε άτεχνοι. Απλώς, εδώ και καιρό το ολισθηρό έδαφος της δισκογραφίας τους οδηγεί σε κινήσεις που τους εκθέτουν. Ανεπανόρθωτα. Και κάνουν πώς δεν είδαν τον ... φόνο. Πιθανόν ο καθένας μας, να ... νίπτει τας χείρας του παριστάνοντας τον αθώο, δεν σκουπίζεται όμως σε ματωμένα προσόψια δείχνοντας τα καθαρά του χεράκια! Είναι θέμα κοινής λογικής. Και αυτή την κοινή λογική καταστρατηγούν στο "Ολα δικά σου" και ο Γ. Θεοφάνους και η Ευριδίκη. Γιαυτό και η ... "επιθετικότητα" της κριτικής.
Η δική μου γνώμη:
Προσωπικά θεωρώ οτι ο συγκεκριμένος δίσκος είχε πολλά να δώσει. Υπήρχαν κομμάτια που με συγκίνησαν βαθιά, συγκεκριμένα το "Όλα δικά σου", το "Άριστα" και το "βιβλική καταστροφή" είναι απο τα αγαπημένα μου. Τα πιο λαϊκά όπως το ντουέτο με τον Βαλάντη δεν μου άρεσε και τόσο αλλά σε γενικές γραμμές είναι ενας πολύ καλός δίσκος. Θεωρώ οτι η συγκεκριμένη κριτική είναι πάρα πολύ αυστηρή και λίγο άδικη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου